HUFIEC SULĘCIN ZHP im. Osadników Wojskowych

Kilka słów o historii harcerstwa na Ziemi Sulęcińskiej

 

9 marca 1920 roku w Sierakowie na świat przychodzi mała dziewczynka. Mała dziewczynka, która dla sulęcińskiego harcerstwa zrobiła bardzo wiele. Była to Genowefa Szejdurska. W roku 1931 wstąpiła do ZHP i była członkinią I Żeńskiej Drużyny Harcerskiej im. Królowej Jadwigi w Sierakowie. Tam tez prowadziła gromadę zuchową w szkole. Przed wojną zorganizowała placówkę pogotowia i kursy sanitarne dla wszystkich organizacji. Gdy przyszła wojna była drużynową gromady zuchowej i drużyny harcerskiej. Była łączniczką AK. W roku 1940 została wywieziona na przymusowe roboty do Niemiec, skąd po pewnym czasie uciekła. W roku 1945 powróciła do Sierakowa i zorganizowała dwie drużyny harcerskie i gromadę zuchową. Na początku sierpnia 1945 roku przybyła na Ziemie Odzyskane i zamieszkała w Sulęcinie, gdzie prowadziła sklep spożywczy. Bardzo szybko nawiązała kontakt z sulęcińską młodzieżą i wprowadziła ich w harcerskie tajniki.

1 października 1945 roku odbyła się pierwsza zbiórka kręgu starszoharcerskiego na której nastąpiło przyjęcie młodzieży do Związku Harcerstwa Polskiego. W skład kręgu weszły: Szejdurska Genowefa, Mandrykiewicz Irena, Lechniak Eugenia, Łukaszkiewicz Danuta, Knopczyk Irena, Żerowicka Maria, Juszczak Eligia, Pieciukonis Jadwiga. Krąg spotykał się na początku w mieszkaniu dh Szejdurskiej. W niedługim czasie powstały pierwsze drużyny w Sulęcinie:

  • I Męska Drużyna im. Bolesława Chrobrego, której drużynowym był dh Henryk Malinowski;
  • II Żeńska Drużyna im. Królowej Jadwigi przy Gimnazjum, która powstała 12.10.1945 – drużynową była dh Genowefa Szejdurska;
  • III Żeńska Drużyna im. Emilii Plater przy Szkole Zawodowej, która powstała w marcu 1946 roku. 

Następnie powołano do życia drużyny harcerskie w ościennych miejscowościach: Lubniewicach, Ośnie, Słońsku i Torzymiu. Pierwsza zbiórka zaczęła się uroczystym wierszem które druhny założycielki same ułożyły:

„Alarm! Pobudkę trąbka gra.

Dzisiaj świat cały radością drga,

Bo dzisiaj się nowa tworzy drużyna,

Dzisiaj swe życie rozpoczyna.

Dzisiaj na ekran życia wstępuje,

Zdwojonym tętnem zaczyna bić

Serce harcerskie wre i pulsuje…

Blaskiem prawdziwym zaczyna lśnić.

Oczy tych dwoje ufnych i jasnych…

Radością płoną młodzieńcze oczy. 

O! Niech w nich nigdy zapał nie zgaśnie,

Nigdy ich żaden cień niech nie mroczy. 

Czuwaj harcerzu! I wierzaj święcie,

Że póki serce masz polskie, gorące,

I póki jeszcze równie, silnie bije,

To patrz daleko i czuj głęboko.

Młodą swą duszę wznoś wysoko,

I wznoś wysoko jasną skroń,

I za zaszczytnym celem goń. 

Dziś nas drużyna w swe szeregi woła,

Druh drużynowy z druhenką społem

Idźmy! Więc idźmy z radością u czoła!...”

Już 4 listopada harcerze zorganizowali na Winnej Górze „suche ognisko”, które było pierwszą impreza kulturalną na terenie miasta. I tak zaczęła się praca z młodzieżą przepełniona opieką nad chorymi dziećmi, prowadzeniem kursów dla analfabetów, zbieraniem żywności dla powodzian. Urządzano również liczne imprezy a dorobek z nich przeznaczano na zakup mundurów. Młodzież brała udział w konkursach i wystawach prac własnoręcznie wykonanych. Po pierwszych spotkaniach i wyjściu harcerzy na zewnątrz do ludności Sulęcina grono harcerskie zaczęło na tyle się powiększać, że trzeba było znaleźć pomieszczenie w którym mogliby się spotykać. Pierwsza oficjalna harcówką był budynek przy ulicy Żeromskiego 44. 15.07.1946 harcerze i harcerki wyjechali razem na pierwszy obóz harcerski, który odbył się w Wędrzynie. We wrześniu 1946 roku odbył się ślub dh Szejdurskiej – Żelechowskiej. 27 listopada 1946 roku odbywa się pierwsze przyrzeczenie harcerskie na ziemiach sulęcińskich. Składali je członkowie I Męskiej Drużyny Harcerskiej im. Bolesława Chrobrego, w tym Władysław Ubik. Udział w tym przedsięwzięciu brał hm Jan Poplewski z Poznańskiej Komendy Chorągwi. Niedługo później, bo 6 stycznia 1947 roku pierwsze przyrzeczenie składały harcerki. Treść tego przyrzeczenia brzmiała tak: „Przyrzekam uroczyście całym życiem dążyć do budowy Niepodległej, Demokratycznej i Sprawiedliwej Polski, pracować dla dobra powszechnego, postępować zawsze szlachetnie i być posłusznym prawu harcerskiemu. Tak mi dopomóż Bóg!” W październiku 1947 roku powołano Hufiec ZHP w Sulęcinie, który był podległy Chorągwi Wielkopolskiej. Pierwszą siedzibą Hufca był dom dh. Genowefy na ul. Wiejskiej. Później siedzibę przeniesiono do budynku Cechu Rzemiosł Różnych na ul. Witosa. W między czasie harcerze uczestniczyli w licznych imprezach kulturalnych i społecznych. Brali udział jako służba porządkowa podczas referendum ludowego, wyborów do Sejmu Ustawodawczego. Uczestniczyli w wieczorku karnawałowym, wieczorku przy choince oraz wystawiali przedstawienie „Laleczka z saskiej porcelany”. Zorganizowali zabawę karnawałową dochodową a za zarobione na niej pieniądze kupili mundury i wyjechali na obóz harcerski. Harcerze i harcerki uczestniczyli w obozach harcerskich w Wędrzynie w 1946 roku, w Lubniewicach w 1947 roku, w Trześniowku w 1948 roku. W lipcu 1949 roku zorganizowano pierwszy kurs drużynowych koło Torzymia.

W październiku 1949 roku, na skutek zmian ustrojowych zaniechano pracy w ZHP. Na miejsce Związku Harcerstwa Polskiego powstała Organizacja Harcerska. Komendantem hufca wybrano Henryka Stanisławskiego. Siedzibę Hufca przeniesiono do Przedszkola na ul. Kilińskiego. Na miejsce krzyża harcerskiego i lilijki wprowadzono znaczek harcerski tzw. Czuwajkę, wzorowany na znaczku ZMP. Pozdrowienie harcerskie przyjęło formę: „W nauce, pracy i walce – Czuwaj!” Zaprzestano używać mundurów harcerskich a zamieniono je na mundur pionierski. Powstało nowe Prawo i Przyrzeczenie Harcerskie. Te zasady były sprzeczne, według członków drużyn harcerskich, ze złożonym przez nich przyrzeczeniem. Wielu z nich odeszło od pracy w organizacji w tym dh Szejdurska-Żelechowska. Prowadzeniem organizacji zajęli się etatowi instruktorzy, przeważnie nauczyciele, którzy nie zawsze mieli czas lub ochotę poświęcać się pracy z młodzieżą. Komendantem hufca w 1952 roku zostaje hm Jerzy Tracz. W tym czasie za swoją prężną działalność swój sztandar otrzymała Drużyna Harcerska im. Tadeusza Kościuszki działająca przy Szkole Podstawowej nr 1 w Sulęcinie.

W grudniu 1956 roku reaktywowano Związek Harcerstwa Polskiego. Przywrócono dawne mundury harcerskie i symbole. Odtworzone ZHP od razu zaczęło prężnie działać na rzecz odbudowy kraju. Również na ziemi sulęcińskiej harcerze reaktywowali wcześniej powstały hufiec. Komendantem hufca zostaje January Karpa. Tym razem siedzibą Hufca został budynek Komitetu Powiatowego PZPR na ul. Witosa – obecny budynek ZUS. Oprócz reorganizacji w Hufcu była tez reorganizacja w całym Związku. Powstają nowe Chorągwie, w tym Chorągiew Lubuska. 9.06.1957 roku, kiedy Chorągiew zostaje oficjalnie zatwierdzona, Hufiec Sulęcin przechodzi pod jej zarząd. Sulęcińscy harcerze angażowali się w akcje ogólnopolskie takie jak „Bieszczady’40”, „Operacja 1001 Frombork”, ‘Harcerska Operacja Sudety”. 1958 rok był dla harcerstwa niezwykle rozwojowy. W tym to okresie swoją działalność rozpoczął ruch „Nieprzetartego szlaku”, czyli zaczęły powstawać drużyny harcerskie zrzeszające osoby niepełnosprawne. Również w Sulęcinie NS-y prężnie się rozwinęły. Osobą, która zajęła się prowadzeniem Drużyny NS była hm Maria Kinowska – pracownica Szkoły specjalnej w Sulęcinie. Wraz ze swoją drużyną oprócz uczestnictwa w codziennym życiu harcerskim, uczestniczyła również w Zlotach Drużyn Nieprzetartego Szlaku.

W 1960 roku Instruktorzy hufca Sulęcin podjęli decyzję o poszukiwaniach bohatera, który przyświecałby harcerskiej pracy całego Hufca. Po półrocznych poszukiwaniach rozpoczęła się kampania bohater, która po rocznych zmaganiach zakończyła się nadaniem imienia hufcowi. Hufiec Sulęcin w 1961 roku otrzymał imię Osadników Wojskowych Na tyle prężnie działały drużyny, że 9 maja 1962 roku Hufiec Sulęcin po otrzymaniu imienia otrzymał również sztandar. Sztandar komendantowi hufca hm Stanisławowi Serafinowi wręczył I sekretarz Komitetu Wojewódzkiego PZPR – Boleslaw Wytrykus. W poczcie sztandarowym przyjmującym sztandar byli: hm Władysław Zieńko, phm Alicja Leśniewska, hm Halina Wojdyga. Podczas swojej pracy sulęcińscy harcerze i harcerki aktywnie uczestniczyli w alertach naczelnika, konkursach zarówno drużynowych jak i kadry. Bardzo dużo w tych czasach było drużyn sztandarowych w naszym Hufcu. 2 szczepy za swoją pracę otrzymały swoje sztandary. Były to Szczep II Armii Wojska Polskiego działający przy Liceum Ogólnokształcącym i Szczep im. Bohaterów o wolność i pokój działający przy Zespole Szkół Zawodowych. Wyjeżdżano na obozy harcerskie w Polsce i za granicę. Drużyny przebywały na obozie w NRD, czy w Związku Radzieckim. Nawiązywano kontakty ze skautami z zagranicy. Ściśle współpracowano ze skautami z Niemiec. Przyboczna z Drużyny harcerskiej hm Haliny Wojdygi, wygrywając konkurs ogólnozwiązkowy, była w nagrodę przez miesiąc na Kubie. Podczas zmian ustrojowych bardzo burzliwe były tez zmiany we władzach Hufca Sulęcin. Przez te lata Komendanturę obejmowali kolejno: Henryk Kaźmierczak, Antoni Burak, Henryk Kędzior, Jolanta Pawlina, Grażyna Błachowiak, Stefan Niedopytała. W 1970 roku komendantem Hufca wybrany zostaje hm Roman Richter.

W czerwcu 1973 roku powstaje Federacja Socjalistycznych Związków Młodzieży Polskiej (FSZMP), do której weszły wszystkie istniejące wówczas organizacje młodzieżowe, w tym i ZHP. W ramach tego działania powstaje Harcerska Służba Polsce Socjalistycznej jako propozycja programu harcerstwa w szkołach średnich, obok harcerstwa starszego w ZHP opartego o specjalności i młodzieżowych kręgów instruktorskich. Wielu harcerzy uciekało od pracy w HSPS-ach i działali w młodzieżowych kręgach instruktorskich i drużynach specjalnościowych. W tym czasie w Sulęcinie bardzo prężnie rozwija się działalność drużyn specjalnościowych. Hufiec posiada dwa potężne szczepy działające przy Zespole Szkół Zawodowych mające specjalność modelarską i żeglarską. Podczas swojej pracy harcerze musieli również wykonywać prace w ramach tzw. czynu społecznego. Wiele pracy w Sulęcinie i okolicach zostało zrobionych w ramach tych czynów. Zaczęły się one od sprzątania terenów, poprzez zagospodarowanie terenów zielonych, do przygotowania terenu i budowy budynków. W 1974 roku, na XXX-lecie PRL, Federacja Socjalistycznych Związków Młodzieży Polskiej wysyła do młodzieży w całym kraju, w tym i Młodzieży Ziemi Lubuskiej list wraz z Księgą Czynu Młodzieżowego, w której młodzież działająca na terenie miasta i gminy Sulęcin - zrzeszona i niezrzeszona - musiała składać meldunki w sprawie przeprowadzonych działań. Prowadzono prace porządkowe, zagospodarowanie zieleni, wykop pod strzelnicę sportową przy ZSZ, przygotowywano teren pod budowę bieżni i skoczni przy LO w Sulęcinie, rozebrano piece kaflowe w SP nr 2, rozebrano budynki i przygotowano plac pod budowę, wybudowano skocznie przy SP nr 1, wykonano prace porządkowe i remontowe przy boisku przy SP nr 1 w Sulęcinie i wiele innych prac. 1.06.1975 roku w związku z nowym podziałem administracyjnym kraju Chorągiew Lubuska została podzielona na Gorzowską i Zielonogórską. Hufiec Sulęcin znalazł się w Chorągwi Gorzowskiej. W roku 1978 komendantem Hufca zostaje hm Stanisław Czuba.

W 1981 roku ZHP przestaje być członkiem FSZMP. Niedługo później, bo w 13 grudnia tegoż samego roku w kraju zostaje wprowadzony stan wojenny. Wielu harcerzy i instruktorów zostało internowanych. Związek, jako jeden z nielicznych, nie został zdelegalizowany. Rozpoczął się okres szykan i represji. W 1982 roku komendantem Hufca zostaje hm Jerzy Lasota. W wyniku wielu nieścisłości i zmian ustrojowych w kraju, w 1983 roku w ZHP dochodzi do rozłamów. Powstają liczne odłamy harcerstwa w tym m.in. Związek Harcerstwa Rzeczypospolitej, który działa również na ziemiach sulęcińskich. 

Druhna Genowefa mimo zaprzestania pracy w organizacji cały czas interesowała się tym, co się dzieje z harcerstwem na ziemiach sulęcińskich. Jej największym marzeniem było zorganizowanie spotkania byłych harcerek i harcerzy, którzy razem z nią tworzyli harcerstwo na ziemi sulęcińskiej. Niestety nie doczekała takiegoż spotkania. Po ciężkiej chorobie zmarła 26 kwietnia 1983 roku w Sulęcinie. Pierwsze spotkanie byłych harcerzy odbyło się 4-6 października 1985 roku. Zbiegło się ono z obchodami 40 rocznicy powstania ZHP na ziemi sulęcińskiej. W tych dniach odbył się Zlot hufca na który zaproszeni zostali byli harcerze i harcerki sulęcińskich drużyn z lat 1945-1949. Podczas zlotu odbył się oficjalny obiad zaproszonych gości, apel, kominek, uroczysta msza św. za dh Genowefę Szejdurską-Żelechowską, złożenie kwiatów na cmentarzu, spotkania z młodzieżą oraz wspólne ognisko z pląsami i harcerskimi piosenkami. Odbyło się też uroczyste Przyrzeczenie Harcerskie harcerek z 33 DH im. Emilii Plater. Ostatniego dnia uczestnicy zwiedzali koszary w Wędrzynie, w tym izbę pamięci. Po tak uroczystym Zlocie wszyscy wrócili do swoich codziennych zajęć. Drużyny do metodycznej pracy całorocznej zakończonej wyjazdami na obozy, a seniorzy do spotkań. Hufiec posiadał w tym czasie swoja stanicę w Pogorzelicy nad morzem. Byli członkowie drużyn harcerskich w latach 1945-49 spotkali się kolejny raz na mini-spotkaniu koleżeńskim 18 czerwca 1988 roku pod hasłem „Upływa szybko życie”. W wyniku tego spotkania urodził materiał na temat sulęcińskiego harcerstwa, który został wydany pod nazwą „Szanujmy wspomnienia”.

W dniach 5-7 grudnia 1990 w Bydgoszczy zebrał się XXIX Nadzwyczajny Zjazd ZHP, który przywrócił funkcjonujące od dawna w wielu drużynach prawo i przyrzeczenie harcerskie w wersji z 1932 roku. Siedzibą Hufca powtórnie były pomieszczenia w przedszkolu na ul. Kilińskiego – obecny dom Pomocy Społecznej. 

W tym samym roku odbył się kolejny Zlot hufca i kolejne spotkanie pokoleń. Uczczono 45-lecie powstania harcerstwa na ziemi sulęcińskiej. Zlot był pełen wspomnień, rozmów z młodzieżą, piosenek i zabaw, konkursów. Była msza za dh Żelechowską a także wizyta na jej grobie na cmentarzu. Z tej tez okazji została odsłonięta tablica pamiątkowa, która jest uwidoczniona na ścianie domu dh Żelechowskiej, przy ul. Wiejskiej. Ufundowali ją harcerze tworzący z dh Genowefą harcerstwo w Sulęcinie jak i członkowie Hufca Sulęcin. W tym też roku zmienia się komendant Hufca Sulęcin. Z funkcji komendanta ustępuje hm Jerzy Lasota. Na jego miejsce Zjazd wybiera hm Halinę Lasotę. W wyniku ostatniej reorganizacji 28.03.1992 roku nastąpiło ponowne połączenie Chorągwi Gorzowskiej i Zielonogórskiej. Nowo powstała Chorągiew przyjęła nazwę Lubuskiej.

Trzy lata później zorganizowano kolejny Zjazd Seniorów. Odbył się on w 50 rocznicę powstania harcerstwa na ziemi sulęcińskiej 8-10 września 1995. W tym czasie komendantem Hufca była phm Elżbieta Ruszel. Siedzibą Komendy hufca był budynek koło prosektorium na ul. Żwirki i Wigury. Podczas tego trzydniowego spotkania odbył się zjazd seniorów, na którym odczytany został rozkaz specjalny, Msza Św., przemarsz na cmentarz i odwiedzenie nieżyjących już Druhów i Druhny, uroczyste ognisko dla uczestników zlotu, gości i mieszkańców Sulęcina, oraz gala, na której wręczone zostały odznaczenia. Mija kolejnych pięć lat działalności hufca. W styczniu 1996 roku powstał Harcersko-Instruktorski Krąg Senior, który stał na straży tradycji i wartości moralnych oraz wartości harcerskich. To oni prowadzili szkolenia, pogadanki, wspierali metodycznie i przekazywali młodym harcerzom, jakie kiedyś było harcerstwo. W październiku 1996r powstaje 3 DSH Red One. W 1997 roku harcerze z naszego Hufca uczestniczyli w „Białej Służbie” podczas wizyty papieża Jana Pawła II w Gorzowie Wielkopolskim. Oprócz pracy jaka podejmują na co dzień wyjeżdżają na różne rajdy, szkolenia, zbiórki drużynowych.

12 czerwca 2000 roku Komenda Hufca po raz kolejny zmienia swoją siedzibę. Nową siedziba hufca, dzięki przychylności szefowej Spółdzielni Mieszkaniowej, pani Ireny Monit, stają się pomieszczenia Spółdzielni przy ul. Park Bankowy 1. W sierpniu 2000 roku delegacja harcerzy z różnych drużyn wyrusza na Światowy Zlot Harcerstwa Polskiego do Gniezna. Na lotnisku w Bednarach spędzają 11 dni przepełnionych różnego rodzaju warsztatami, zajęciami, koncertami i poznawaniem nowych ludzi. Drużyny pracują, jednak nie jest to najlepszy okres ich rozwoju. Odchodzą zarówno członkowie drużyn jak i instruktorzy – część wyjechała na studia, do pracy, część zrezygnowała z działalności, a jak wiadomo - jak nie ma odpowiedniej lokomotywy, to wagony same jechać nie mogą. Część jednak wróciła po odsłużeniu służby wojskowej i dalej działała. We wrześniu obchodzono 55-lecie ZHP w Sulęcinie. W tym też roku Komendantem hufca zostaje hm Robert Trojanowski. Zawirowania jakie działy się z Hufcem Sulęcin w tym okresie doprowadziły niemal do upadku Hufca. Jednakże znaleźli się instruktorzy, którzy podnieśli Hufiec i zaczęli odbudowywać go na nowo. Drużyny, które pozostały nadal działały, jednak swoje problemy musiała rozwiązać Komenda Hufca. Drużyny podczas swojej działalności uroczyście rozpoczynały kolejne starty harcerskie, obchodzono wspólnie Dzień Myśli Braterskiej, szkolono małą kadrę, organizowano rajdy i wspólne Wigilie.

W 2002 roku Komendantką hufca zostaje hm Monika Wojdyga. Po jej rezygnacji w 2005r, stanowisko objęła jej mama, hm Halina Wojdyga. Zorganizowała ona obchody 60-lecia działalności harcerstwa w Sulęcinie. Rok 2006 to rok skoncentrowany był na realizacji zadań „Jeden Świat, Jedno Przyrzeczenie”, który miał na celu uczczenie 100-lecia skautingu. Podczas realizacji programu drużyny wzięły udział w hufcowym festiwalu piosenki skautowej, w różnych quizach, zabawach i wystawach związanych ze skautami. Oprócz tego drużyny organizowały biwaki, zimowy turniej drużyn, Dzień Myśli Braterskiej, Rajdy („Śladami wiosny”, „Przełomy Postomii”, Rajd Jesienny, „Wąwozy”). Zorganizowano Kurs małej kadry i skarbników drużyn. Harcerze uczestniczyli w obchodach „Dni Sulęcina”. W tym też czasie nawiązano kontakty ze skautami  z Kamen w Niemczech. Podsumowaniem realizacji programu „Jeden Świat, Jedno Przyrzeczenie” było odnowienie Przyrzeczenia Harcerskiego w dniu 1.08.2007 przez wszystkich instruktorów i harcerzy oraz uczestnictwo w Zlocie Związku Harcerstwa Polskiego w Kielcach w 2007 roku. W lipcu 2007 roku jeszcze przed Zlotem w Kielcach odbył się obóz w Ostrowiu k. Sulęcina. Brało w nim udział 15 skautów z Kamen oraz 41 harcerzy z Hufca Sulęcin. Drużyna jeździecka „Pasikoniki” z naszego Hufca była na obozie w Holandii. We wrześniu tegoż roku harcerze z naszego Hufca uczestniczyli w Święcie Chorągwi Ziemi Lubuskiej i zdobyli Chorągwianą Odznakę 50-lecia Chorągwi.

W 2007 roku w listopadzie odbył się Zjazd Hufca na którym wybrano na komendanta hufca ponownie hm Roberta Trojanowskiego. W 2008 roku harcerze realizowali takie zadania jak: Harcerska akcja Zimowa, na której drużyny wyjeżdżały na biwaki praz odbył się Zimowy Turniej Drużyn, Dzień Myśli Braterskiej, w kwietniu odbył się I Rajd „Czerwona Jedynka” organizowany przez 3 DSH „RED ONE”, II Turniej Piłki Nożnej, I Rajd w Smogórach „Wielka Galaktyka”, Harcerski Start, Rajd „Andrzejkowo-Mikołajkowy”, przekazanie Betlejemskiego Światła Pokoju, Instruktorskie spotkanie Świąteczno-noworoczne. W tym też czasie harcerze z hufca Sulęcin wybrali się na obóz ze skautami w okolice Kamen do Niemiec.

W 2009 roku zaczęły się przygotowania do 100 lat harcerstwa i 90 rocznicy powstania Związku Harcerstwa Polskiego, które miały się zakończyć Zlotem ZHP w Krakowie w 2010 roku. Harcerze uczestniczyli w Święcie Sybiraków, Harcerskim Starcie w Smogórach, Dniach Papieskich, Rocznicy Odzyskania Niepodległości, Wielkiej Orkiestrze Świątecznej Pomocy. Organizowano Rajdy: ”Wiosenny”, „Czerwona Jedynka”, „Andrzejkowy” oraz Festiwal piosenki „Wieczorne Śpiewogranie” w Grochowie. Rok 2010 roku obfitował w wielkie wydarzenia zarówno dla całego ZHP jak i Hufca Sulęcin. Latem reprezentacja Hufca uczestniczyła w obchodach 100-lecia Harcerstwa na Zlocie w Krakowie. W październiku obchodzono również uroczyście 65-lecie harcerstwa na ziemiach sulęcińskich. Gala odbyła się na Winnej Górze. Przedstawiciele hufca wzięli też udział w festynie organizacji pozarządowych.

W 2011 roku Zjazd Hufca wybrał na komendanta phm Artura Pawlika, który piastował tę funkcje do 2015r. Podczas jego kadencji uporządkowano strukturę Hufca. Zlikwidowano tzw. „drużyny-widma”, a na ich miejsce powołano nowe, prężnie działające jednostki. w 2015r w Hufcu działają 4 Gromady Zuchowe – 2 w Sulęcinie, 1 w Gliśnie i 1 w Lubniewicach, 3 Drużyny Harcerskie w Sulęcinie, Trzemesznie i Gliśnie, 1 Drużyna Starszoharcerska w Sulęcinie i 1 Próbna Drużyna Wędrownicza w Smogórach. W tym okresie utrwalił się stały kalendarz imprez Hufca. Praktycznie każda drużyna odpowiedzialna była za organizację co najmniej jednego przedsięwzięcia na szczeblu Hufca. Przykładowo: 3 DSH „Red One” organizuje Rajd „Czerwona Jedynka” i Złaz „Z kontekstu Wyrwany”, 1 DH Saltus przy współpracy z kołem wędkarskim LIN organizuje majowy Rajd Rodzinny i Rajd Viking, 2 DH Wataha organizuje Rajd „Wędrówka Alana” w Gliśnie, Gromady zuchowe w Gliśnie i Lubniewicach organizują Rajd Zuchowy „Bezimienny”, 9 DH Płomyki organizuje Harcerski Turniej Drużyn „Szczyt możliwości” oraz Rajd „Szlakiem wilków morskich” w Trzemesznie, 7 PDW Cygnus organizuje Rajd „Jezioro Łabędzie” w Smogórach. We wszystkich tych imprezach uczestniczą harcerze i zuchy zarówno z naszego jak i zaprzyjaźnionych Hufców. Ponadto corocznie Hufiec organizuje Harcerski Start, Wigilię Hufca i Dzień Myśli Braterskiej. Jeśli doliczymy do tego imprezy wyjazdowe w innych środowiskach (Rajd ZAPAŁKA, Rajd Stalowych Kopuł, Festiwale: SIORBA i TARKA itp), możemy śmiało stwierdzić, że nasi harcerze są w tym okresie prężną i widoczną grupą działającą w lokalnym środowisku. 

W 2015r. Zjazd Hufca powołał na funkcję komendanta dh Karinę Apanowicz. Dla harcerstwa był to trudny okres - sytuacja finansowa Związku wymusiła ponad 6-krotne podniesienie składki członkowskiej. Zanotowano zarówno spadek liczby jednostek organizacyjnych (zniknęły drużyny SALTUS i PŁOMYKI oraz dwie gromady zuchowe z Glisna i Lubniewic, fiaskiem zakończyła się krótka działalność Klubu Strażackiego a drużyna KNIEJA została rozwiązana po dwóch latach działalności, powołano za to jedną gromadę zuchową w Gliśnie), jak i spadek liczebności Hufca (201 członków w 2016r, 149 członków w 2019r.). Zmalała liczba imprez organizowanych przez Hufiec, w zamian nasi harcerze w większym stopniu zaczęli uczestniczyć w imprezach organizowanych przez inne hufce, Chorągiew i GK (Zlot 60-lecia Chorągwi, Zlot 100-lecia ZHP, Wyprawa Pamięci-Monte Cassino). Owocnie kontynuowano również działalność i współpracę z innymi organizacjami na szczeblu lokalnym.

W listopadzie 2019r. funkcję komendanta Hufca objął dh pwd Damian Rudziński. Zjazd wybrał również nowego skarbnika - po wieloletniej służbie z funkcji tej zrezygnował dh Jerzy Lasota.